Walory lecznicze uzdrowiska Kołobrzeg

„Medicus curat, natura sanat” Hipokrates – lekarz leczy, natura uzdrawia.

Kołobrzeg to największe i najpiękniejsze uzdrowisko w Polsce. Znajduje się tu ponad 15 obiektów, które świadczą usługi sanatoryjne z ramienia Narodowego Funduszu Zdrowia (Arka, Mega, Wistom, San, Verano, Mesko, Perła Bałtyku, Mewy 1-5, Muszelka, Bałtyk, MSWiA, Posejdon). Kołobrzeskie uzdrowiska mogą pomieścić jednorazowo ok. 3,5 tys. kuracjuszy (w zależności od pory roku). Wszystkie kołobrzeskie sanatoria zlokalizowane są w odległości od 100 do 300 metrów od brzegu morza, co sprawia, iż przebywający w nich goście w każdej chwili mogą korzystać z jego dobrodziejstw. Położone wzdłuż Parku Nadmorskiego, przy najdłuższej promenadzie w Polsce, są doskonałą bazą wypadową do niekończących się spacerów i dalszych wędrówek.

Podstawą kołobrzeskiego lecznictwa uzdrowiskowego jest solanka i borowina.

Czym jest kołobrzeska solanka?

Kołobrzeska solanka jest wodą reliktową, jej wiek szacowany jest na ok. 2 miliony lat. Proces jej powstawania rozpoczął się już 270 milionów lat temu, w czasach prehistorycznych, gdy Ziemia nie była zbyt solidną planetą. Jej płyty wielkości kontynentów nieustannie się przesuwały, spinały i znikały pod sobą na tysiąclecia. Większą część kontynentu europejskiego zajmowały płytkie, ciepłe morza. Większa część terytorium Polski znajdowała się pod wodą tzw. Morza Cechsztyńskiego.

Morze to wyglądało zupełnie inaczej niż współczesny Bałtyk. Europa znajdowała się bowiem nadal na południe od zwrotnika Raka, panował klimat tropikalny, a zbiornik cechsztyński otoczony był pustyniami i półpustyniami. W takich warunkach wody morskie intensywnie parowały, a zasolenie gwałtownie się zwiększało. Okresowo zanikające połączenie z oceanem światowym powodowało, że zbiornik cechsztyński przypominał współczesne słone jeziora, takie jak Morze Martwe. Tworzyły się wówczas olbrzymie pokłady soli kamiennej o grubości ok. 1000 m.

Procesy geologiczne, trwające miliony lat, powodowały, iż powstałe złoża soli pokryte zostały różnymi rodzajami skał i osadów.

2,5 miliona lat temu nastąpiło ochłodzenie klimatu. Na obszarze Polski wystąpiły cztery zlodowacenia. Największy wpływ na dzisiejszą rzeźbę miało ostatnie zlodowacenie północnopolskie, które skończyło się zaledwie 10 tyś. lat temu. Cofający się lodowiec spowodował ruchy skał, liczne pęknięcia w poszczególnych warstwach osadów, uwalniając na powierzchnię m.in. kołobrzeską solankę.

Głębokość występowania solanki w Kołobrzegu jest zróżnicowana, wynosi od 40 do 360 m. Na potrzeby lecznicze uzdrowiska woda jest dostarczana przez 4 otwory wiertnicze: przy sanatorium MSWiA, naprzeciwko ośrodka wczasowego „Chalkozyn”, między sanatoriami „Wistom” i „Verano” oraz przy sanatorium Holtur w Podczelu. Ujęcia znajdujące się na terenie dzielnicy uzdrowiskowej przystosowane są do ciągłej eksploatacji.  Łącznie zasoby tych ujęć wynoszą 1300 m3/dobę o stężeniu solanki 5,7 % NaCl.

Solanka w lecznictwie

Kąpiele solankowe mają zbawienny wpływ na nasz organizm, regulują ciśnienie krwi, poprawiają krążenie i przemianę materii, odprężają.

Do kąpieli solankowych stosuje się solankę o stężeniu do 6%. W innym przypadku może ona spowodować podrażnienia skóry, a także doprowadzić do utraty wody z organizmu. W kołobrzeskich sanatoriach znajdują się baseny, w których stężenie solanki wynosi ok.3 %, a jej temperatura nie powinna przekraczać 32 stopni Celsjusza. Takie kąpiele trwają ok. 20 min, w ich trakcie kuracjusze wykonują ćwiczenia, dzięki czemu następuje poprawa pracy mięśni i zwiększenie ruchomości w stawach. Gimnastyka w solance działa rozluźniająco i łagodzi nerwobóle. Kąpiele w basenie solankowym powinny się odbywać przez cały, 21 – dniowy pobyt w sanatorium, najlepiej w co drugi dzień kuracji.

Solanka a inhalacje

Do inhalacji używa się 1 – procentowego roztworu solanki. Solanka, docierając drogą wziewną do organizmu, nawilża górne drogi oddechowe i zapobiega infekcjom, ułatwia odksztuszanie i  podnosi odporność. Zabieg inhalacji powinien trwać ok. 10 min.

Borowina – Skarb nad Bałtykiem

Borowina jest to torf powstały w wyniku rozkładu obumarłej roślinności bagiennej, występującej w wilgotnym i mało natlenionym środowisku. Proces powstawania kołobrzeskiej borowiny rozpoczął się ponad 12 tys. lat temu i trwa do dziś. Nazwa „borowina” pochodzi od borów, w których początkowo ją kopano. Zanim stała się naturalnym środkiem leczniczym, służyła jako opał, podściółka dla zwierząt, wykorzystywano ją również do użyźniania gleby.

Po raz pierwszy została użyta w lecznictwie w 1858 roku w Krynicy Górskiej.

Kołobrzeskie złoża zlokalizowane są w południowo – wschodniej części miasta, przy drodze krajowej nr 11, prowadzącej z Kołobrzegu do Koszalina. Uważane są za największe w Polsce. Zajmują one ok. 100 ha powierzchni, z czego do eksploatacji przeznaczone są niecałe 4 ha. Ich zasoby oblicza się na ok. 3,5 miliona metrów sześciennych.  Droga krajowa nr 11 dzieli złoża na dwie części, północną i południową (część północna pełni funkcję zapasową). W ciągu roku pozyskuje się tu ok. 1500 ton tego czarnego złota, z czego więcej niż połowa przeznczona jest na użytek kołobrzeskich sanatoriów i hoteli. Biorąc pod uwagę jakość torfu, jest on chętnie kupowany przez sanatoria na terenie całego kraju. Borowinę wydobywa się w „ciepłych” miesiącach – od kwietnia do października.

Wydobycie borowiny

Borowina to kopalina górnicza, co za tym idzie – kopią ją górnicy! Jest ich niewielu, zazwyczaj do sześciu pracowników, z kierownictwem włącznie, dzięki czemu także nad Bałtykiem świętujemy Barbórkę.

Wydobywana jest za pomocą specjalistycznej koparki typu KB2-G, która zastąpiła wysłużoną już koparkę typu „Brzozowskiego”. Dzięki temu, górnicy nie muszą już przerzucać borowiny z koparki do drewnianego wózka za pomocą łopat (trafia tam bezpośrednio z taśmociągu, następnie do magazynu).

Borowina tuż po wydobyciu nie nadaje się do użytku. Należy poddać ją odpowiedniej obróbce, poprzez rozdrobnienie i wymieszanie z odpowiednią ilością wody, tworząc konsystencję „papki”.

Borowina – Właściwości i Zastosowanie

Kołobrzeska borowina to torf typu niskiego, odznacza się silną mineralizacją. Charakteryzuje się dużą zawartością soli mineralnych i kwasów organicznych. Zawiera takie składniki mineralne jak  siarczan potasu, magnezu, wapnia, związki krzemu, glinu, żelaza, sodu. Ponadto bogata jest w związki organiczne takie jak:  lignina, celuloza, bitumina, kwasy huminowe.

Borowina ma zbawienny wpływ na nasze zdrowie, poprawia metabolizm, dotlenia i rozluźnia tkanki miękkie, reguluje przemianę materii, działa przeciwzapalnie. Borowina wykorzystywana jest szeroko w różnych dziedzinach : reumatologii, ortopedii, ginekologii, a nawet w medycynie estetycznej. Okłady i kąpiele borowinowe wykorzystywane są głównie w leczeniu zwyrodnienia stawów i kręgosłupa i w chorobach układu nerwowego. Ze względu na zawartość estrogenu, stosowana jest w leczeniu niepłodności.

Zabiegi borowinowe a zdrowie – Lecznictwo Naturalne

Zabiegi borowinowe należą do najsilniej bodźcowych. Z tego powodu należy z nich korzystać co drugi, trzeci dzień. Aby kuracja przyniosła oczekiwany skutek, należy skorzystać z minimum 8 zabiegów. Niestety tylko nieliczne sanatoria proponują kąpiele borowinowe, całościowe. Ma to związek z dużym kosztem, gdyż do przygotowania takiej kąpieli w wannie trzeba zużyć nawet do 75 kg borowiny. Jej temperatura nie może przekroczyć 46 stopni Celsjusza. Po kąpieli nie wolno zbyt szybko wychładzać organizmu (30- to minutowy odpoczynek pod kocem jest jak najbardziej wskazany). Kołobrzeskie sanatoria oferują kuracjuszom okłady, fasony i zawijania borowinowe.

Woda mineralna Jantar

W wielu uzdrowiskach w Polsce stosowana jest kentoterapia, czyli picie lokalnych wód mineralnych. Kołobrzeskie sanatoria nigdy nie wprowadziły tego rodzaju kuracji, mimo iż należy ona do najstarszych metod leczniczych, stosowanych podczas terapii uzdrowiskowej.

Kołobrzeska woda mineralna Jantar pochodzi z artyzejskiego źródła, krystalicznie czysta, zawiera minerały pochodzące z soli permskich, które przez ponad 300 milionów lat odkładały się na dnie wszechoceanu. Dzięki zawartości elektrolitów (sód, potas, magnez, wapń), woda Jantar pomaga utrzymać wewnętrzną równowagę wodno – elektrolitową, skutecznie nawadnia i gasi pragnienie. Ze względu na zasadowy odczyn pH, przeciwdziała zakwaszeniu organizmu, a zawartość jodu i selenu działa korzystnie na pracę hormonu tarczycy.

Talasoterapia czyli leczenie morzem

Słowo „thalassa” pochodzi z języka greckiego i oznacza morze. Leczenie (terapia) morzem, polega na jak najlepszym wykorzystaniu dobrodziejstw, jakim obdarowuje nas morze w celu poprawy naszej kondycji fizycznej i psychicznej.

Terapia morzem znana była już w starożytności, m.in. ojciec medycyny, Hipokrates, leczył nią reumatyzm. Pod koniec XIX w. francuski biolog, Rene Quinton udowodnił, iż chemiczny skład wody morskiej zbliżony jest do składu osocza ludzkiej krwi. Opracował niezwykle skuteczną metodę leczenia takich chorób jak cholera czy zakażenia żołądkowo – jelitowe.

W dzisiejszych czasach, kiedy życie upływa nam w zawrotnym tempie, to właśnie nad morzem odnajdujemy spokój, łapiemy równowagę i odbudowujemy swoje zdrowie psychiczne. Nie bez przyczyny, od dawien dawna, wybieramy urlop właśnie nad morzem.

Powietrze w Kołobrzegu – Ideał na Wypoczynek

Kołobrzeg położony jest w znacznej odległości od dużych obszarów miejskich. Jako miasto uzdrowiskowe, nie posiada terenów przemysłowych, dużych fabryk i dymiących kominów. Silne wiatry, które wieją od morza w kierunku lądu, przynoszą nam przefiltrowane powietrze, wolne od pyłów, zanieczyszczeń i alergenów. Dzięki temu, przebywając w Kołobrzegu możemy oddychać pełną piersią.

Niezwykle istotnym elementem „leczenia morzem” jest aerozol morski. Powstaje on w wyniku silnego falowania, kiedy fale morskie z olbrzymią siłą uderzają o brzeg. Dociera on nawet 300 metrów w głąb lądu. Drobinki wody, unoszące się w powietrzu, zawierają jod, brom, wapń i magnez, które przenikają do naszego układu oddechowego (średnia zawartość jodu w morskim powietrzu waha się od 0,75 do 2,53 µg /m3). Wdychanie aerozolu wpływa zbawiennie na nasz układ oddechowy, ułatwia odksztuszanie zalegającego śluzu, zwiększa odporność i reguluje pracę tarczycy.

Woda w Kołobrzegu – Plaże i Morskie Kąpiele

Pierwszym, kołobrzeskim plażowiczem był poznański radca celny, Herman von Held. Był on więźniem twierdzy Kołobrzeg, a że cieszył się dość dużą swobodą, korzystał z kąpieli morskich. Po powrocie do Poznania wydał książeczkę, w której napisał, iż kąpiele w morzu cudownie wpłynęły na jego zdrowie, nabrał sił i chęci do życia.

Bałtyk jest morzem zimnym, latem temperatura wody waha się od 16 do 20 stopni Celsjusza. W Kołobrzegu , w sezonie letnim, mamy często do czynienia ze zjawiskiem upwellingu, czyli podnoszenia przez prądy morskie zimnej wody z dna morza. Powoduje to bardzo często duże różnice w temperaturze powietrza i wody (bardzo często, gdy temperatury powietrza osiągają nawet 27 stopni Celsjusza, woda ma zaledwie 16 stopni).

Kąpiele w morzu są silnie bodźcowym zabiegiem. Odpowiednio przyjmowane hartują organizm, poprawiają wydolność układu sercowo – naczyniowego, poprawiają krążenie.  Nie powinny one trwać dłużej niż 10 minut. Dłuższe przebywanie w zimnej wodzie może obniżyć temperaturę ciała nawet o 3 stopnie oraz może podnieść ciśnienie tętnicze.

Niska temperatura wody sprawia, iż niewielu śmiałków gotowych jest na całkowite zanurzenie się w morzu, nawet latem. Wiele osób korzysta ze spacerów brzegiem morza, brodząc w wodzie po kolana. Takie kąpiele kończyn obkurczają naczynia krwionośne i łagodzą dolegliwości związane z żylakami.

Piasek Morski w Kołobrzegu – Relaks nad Bałtykiem

Piasek morski to naturalny peeling. Nasycony minerałami, delikatnie masuje stopy, dzięki czemu czujemy się zrelaksowani. Spacer po piasku redukuje stres i napięcie.